حمل و نقل جاده ای به وسیله ماشین های باری مانند کامیون ها، تریلی ها و… از نقطه مبدا به سمت مقصد و از طریق جاده های داخلی و یا خارجی کشور انجام می گیرد. در این روش مدت زمان بارگیری و تخلیه کالاها در مقایسه با حمل و نقل ریلی بسیار کوتاه تر بوده و به آسانی قابل انجام می باشد پس در نتیجه در انتقال کالا زمان و هزینه کمتری صرف شده و این جابجایی سریع تر انجام می گیرد. همچنین در حمل و نقل جاده ای مدیریت و برنامه ریزی بهتری را برای جابجایی می توان انجام داد که این امر سبب می گردد تا به زمان و مکان تحویل کالا در قرارداد حمل بهتر عمل شود.

در حمل و نقل ریلی نیز محموله ها از طریق خطوط راه آهن در مبدا بارگیری شده و از طریق این خطوط روانه مقصد می شود. اما نکته ای که در این روش مورد بحث می باشد دارا بودن خطوط ریلی مبدا و مقصد مورد نظر می باشد. بطور مثال در کشور ایران به دلیل عدم گستردگی خطوط راه آهن در برخی از شهرها این روش حمل و نقل چندان مورد استفاده نمی باشد. به هر حال اگر مسیر مبدا به مقصد شما بیش از 2000 کیلومتر فاصله را دارا باشد و همچنین مبدا و مقصد نیز از خطوط ارتباطی ریلی بهره مند باشند بهتر این است که از روش حمل و نقل ریلی استفاده گردد.